Produkcja soku z morwy indyjskiej

1. Pierwszy etap - zbioór owoców noni na plantacji

Owoce noni to jeden z symboli Tahiti i okolicznych wysp. Bardzo często turyści odwiedzający Tahiti w celar rekreacyjnyc, "zahaczają" też o plantacje zwiedzając teren wyspy. Plantacje owoców noni znajdują się na archipelagu wysp Polinezji Francuskiej - głównie na Tahiti i sąsiednich wyspach. Owoce są zbierane ręcznie przez lokalnych prawocników. Podobno zapach na plantacjach noni jest tak specyficzny, że opowiada się o tym dowcipy. Nie mniej jednak jest to ciężka praca. Do jej wykonywania w dość wymagających warunkach klimatycznych najlepiej przyzwyczajeni są mieszkańcy Polinezji. Do zbioru kwalifikuje się tylko duże owoce, które osiągną odpowiednie stadium dojrzałości. Delikatnie zrywa się je z krzewów morwy indyjskiej i transportuje do sortowni. Zanim tam trafią są dokładnie myte i suszone.

2. Etap drugi - selekcja owoców noni i mycie

Po wysuszeniu owoce będą transportowane z poszczególnych plantacji do tłoczni na Tahiti. Owoce sortuje się bardzo dokładnie w celu wyeliminowania sztuk uszkodzonych. Bulwy noni są następnie jeszcze raz myte wodą. Dzieje się to w któtkich przedziałach czasowych. Cały czas nadzorowany jest stan dojrzałości owocow. Owoce noni nie mogą leżakować zbyt długo w sortownie ponieważ dojrzewają dość szybko i nie można przegapić czasu, w którym będą optymalne do wytłoczenia z nich soku. Po płukaniu suszy się je na słońcu jednak nie dłużej niż przez 24 godziny. Gdy osiągną ostatnie stadium dojrzałości kwalifikujące noni jako gotowe do obróbki trafiają do tłoczni.

3. Trzeci etap - tłoczenie soku noni - Oddzielanie miąższu

Tłoczy się tylko miąższ z owoców noni. To naczelna zasada. Wszystkie inne części owocu są oddzielane przed tłoczniem. W tym celu owoce trafiają do maszyny oddzialającej miąższ od zbędnych części takich jak skórka, peski, błony. Zbędne części owoców są usuwane. Oczyszczony miąższ trafia do wyciskarki, w której poddany zostanie faktycznego tłoczeniu.

4. Tłoczenie i filtracja soku z miąższu morwy indyjskiej

Miąższ owocowy trafia do maszyny tłoczącej. Tam pod wpływem prasy wysokociśnieniowej jest wyciskany aż do ostatniej kropli soku. Otrzymany z wyciśniętego miąższu sok noni wędruje do speclalistycznej instalacji filtrującej. Jej zadaniem jest pozyskanie czystego soku, pozbawionego drobin stałych, pozostałości miąższu i materiału mikrobiologicznego, który naturalnie jest obecny w owocach. Jest to kluczowe stadium produkcji soku z morwy indyjskiej. Do odsączenia soku z miąższu owoców noni stosowany jest specjalistyczny system filtracji z przepływem stycznym (z ang. Tangential Flow Filtration - TFF) pozwalający oczyścić sok z pozostałości miąższu oraz występujących naturalnie w owocach mikroorganizmów. Dzięki temu sok ma lepszy smak i jest stabilny mikrobiologicznie. Taki zabieg zapobiega fermentacji i sprawia, że sok może być poddany pasteryzacji niskotemperaturowej. Te dwa procesy gwarantują stabilizację mikrobiologiczną przez cały okres przechowywania. Natychmiast po filtracji sok jest przelewany do tysiąclitrowych szczelnych kontenerów, które są składowane w specjalnej chłodni. W ten sposób sok przechowywany jest do momentu butelkowania.

4. Butelkowanie soku z noni

Gotowy sok jest rozlewany do butelek i poddawany pasteryzacji niskotemperaturowej w temp. około 80 stopni Celsjusza przez okres 3 sekund. Po tym krótkim okresie następuje gwałtowne schłodzenie soku. Ten sposób całkowicie zapobiega ewentualnej fermentacji soku i sprawia, że sok uzyskuje długą trwałość (może być dostarczony do Klienta w innych krajach), a jednocześnie zachowuje maksimum cech soku obecnego w świeżych owocach. Tak przygotowany sok trafia na półki zielarni i aptek na całym świecie.